Eerste poging tot een review.

Angel Wings brengt het verhaal van Angela McLoud, een Women Air Service Pilots die voor een opdracht van de Amerikaanse geheime dienst OSS via de Himalaya in Birma vast kom te zitten. In een parallelle verhaallijn, probeert ze de schuldigen van de dood op haar zuster en mede WASP piloot te zoeken en te berechten.

Het derde luik van Angel Wings is de zwakste tot hier toe. Vele elementen in het verhaal konden weinig bekoren. Vooral nadat Angela samen met actrice en pinup Jinx neerstort en moet overleven in de jungle van Birma, ontpopt Angela zich tot een wel heel coole rambo, 100% in controle, met schijnbaar meer kennis en ervaring dan rambo zelf. Het grote eind offensief dat de Burma Banshees voeren tegen de Japaners, voegt weinig toe aan het verhaal.

Maar wat dit deel echt schade toebrengt is dat tekenaar Hugault er schijnbaar regelmatig de brui aan gaf. Inkleuring is in deze aflevering vaak verre van het niveau van de vorige twee. Zelfs het tekenwerk laat net iets te vaak te wensen over, waar vooral de personages zelf onder lijden. Plaatje 3 op pagina 25 is daar helaas een te makkelijk voorbeeld van.

Natuurlijk laat Hugault toch ook weer zien wat hij waard is: Er steekt duidelijk wel wat research achter. Uiteraard zijn de vliegtuigen vaak prachting in beeld gebracht. En hij blijft een meester van detail. Soms.

Angel Wings 3 laat een zure smaak achter in een serie die tot hier toe heel veel juist deed. Zowel Yann als Hugault kunnen beter.

De inkleuring van de Franse uitgaves is wel OK! Probleem ligt bij de NL drukker. Valt goed te zien, wanneer beide uitgaves naast elkaar gelegd worden.
Gezichten tekenen heeft Hugault nog steeds niet goed onder de knie; hoewel dat in deel 4 toch weer is verbeterd. Maar inderdaad, wat is nou het gezicht van Angela McCloud...

Zoals vooral uit deel 4 blijkt, is Angela McCoud ook agente van de OSS (nu CIA).

http://i68.tinypic.com/20aw9l5.jpg

Klopt natuurlijk dat gezichten een traditioneel zeer is bij Hugault. Anderzijds heb ik dat nooit zo ervaren bij Nachtuil, wat nu toch al enkele jaren oud is. We zien ook dat in Angel Wings 1 hij het wel degelijk kan. Maar het is meer dan gezichten alleen in deze aflevering. Bv, op pagina 40 lijken plaatje 2 en 3 eerder snelle schetsen dan uitgewerkt tekenwerk.

Ik heb de Franse editie nog niet in handen gehad, dus goed te horen dat het daar beter is. Toch zie ik verschillen in kwaliteit binnen deze strip zelf.

Ik had de indruk dat de strip was gemaakt onder tijds druk en dat Hugault keuzes heeft moeten maken in welke platen hij tijd stak :-) Preview van Angel Wings 4 ziet er in ieder geval opnieuw zeer beloftevol uit.

In trilogie De Nachtuil kon Romain Hugualt zich nog uitleven. Sedert dit album wordt hij echter geconfronteerd met censuur (kuisen) en deze creatieve beperking zal hem niet gemakkelijk gevallen zijn. Zijn Pin-up Wings is ook gestopt. En die censuur geldt ook weer voor "Paradise Birds", zie o.a. de cover met gepruts aan pin-up Aloha Rita op de voorste Corsair. Hugault's uitgever lijkt op de puriteinse Angelsaksische markt te azen.

Qua herkenbaarheid gezichten van personages kan Hugault voorbeeld nemen aan Frans Winis: de Buck Danny hoofdpersonages zijn uit alle hoeken herkenbaar:
http://i63.tinypic.com/ao9r9.jpg

Maar Hugault werkt altijd nog beter dan Arroyo aan de laatste 2 Buck Danny Classic albums: haastklussen met karikaturale gezichten, niet Google raadplegen, etc.