... was het enige dat ik nog kon uitbrengen toen ik dit zag. 8o

Hoe knap de fysieke prestatie ook is, ik HAAT danspasjes!
Zeker met zo'n commerciële 'muziek' eronder... :rolleyes:

Tja, ze zijn vrij goed synced, en hun choreografie is niet slecht, maar ik was er niet kapot van. Hun muziek bestond uit 2 delen: een beatje met wat effectjes die hun moves accentueren, en wat commerciele rommel. Niet mijn ding. Voor mij persoonlijk gaat dansen trouwens meer over het voelen van de muziek, dan het showen van wat je allemaal kan.

Helemaal mee eens!
En vaak wordt entertainment ook nog eens verward met MUZIEK!
Muziek wordt namelijk gemaakt door mensen die de alles overheersende drang hebben om zich dmv van geluid te uiten, niet door types die menen hitjes te creëren door hun producten aan zoveel mogelijk smaken aan te passen...
Echte muziek maak je omdat je die ZELF wil horen!
Alles wat vooral voor anderen wordt gemaakt is simpelweg entertainment!

Da's nog eens goed gezegd zie. Geen wonder dat de meeste mensen mijn kabaal niet eens muziek noemen :D

Voor de meeste mensen is wat ik muziek noem dan ook te intens, dat gaat ze vaak te diep en dat zijn ze niet gewend!
Is ook geen schande, het is een manier van luisteren die ons zelden bijgebracht wordt.
De radio en tv zetten ons dikwijls op een dwaalspoor, dus zal je het meestal zelf moeten doen of geluk hebben met vrienden/kennisen die je op het juiste spoor kunnen brengen...

Komt ook nog bij dat velen die eigenlijk gewoon van entertainment houden (wederom geen schande, zie bovenstaande verklaring), zich dat niet beseffen en er heilig van overtuigd zijn dat ze écht van muziek houden!
Zo ontstaan er bv bladen als Oor, die in mijn optiek eigenlijk nét altijd de plank misslaan.

Oor nog nooit gelezen.

Ik zie wel wat je zegt. De meeste mensen willen "muziek" die hen een instant fix geeft, geen dingen waar ze moeite moeten voor doen om van te kunnen genieten. En voor de meeste mensen geldt dat eigenlijk voor zowat alles, niet enkel muziek. Vandaar al die voorgekauwde commerciele drek :(

Yep.

De gemakkelijke weg, hè.
Terwijl je in muziek (eigenlijk in alles) er zo veel meer van kan genieten als je er wat meer moeite voor moet doen...

Nu zullen jullie me misschien doodschieten, maar van deze muziek kan ik na een dagje idioten entertainen enorm genieten op weg naar huis!!!

Zeer zeker niet!
Mertens heeft erg goede dingen gemaakt! (y)

Zelf ben ik in die hoek erg gecharmeerd van:
-Philip Glass
-Steve Reich
-Henryk Górecki
-Erik Satie
-Thomas Newman
-Claude Debussy
-pas geleden dit stuk van Mahler ontdekt!

Oh, en voordat jullie denken dat ik alleen voor de 'lieve' liedjes ga, klik> http://cache2.hyves-static.net/images/smilies/default/smiley_devil.gif

Geweldig, hé !!
En in dezelfde stijl... De film koyaanisqatsi in de cinema bekijken was trouwens een heel aparte ervaring.

Persoonlijk luister ik vaak naar klassieke muziek (1750-2000), en daar heb ik ook heel wat moeite voor over.

Ha, heerlijk om hier op muziekgebied ook (gedeeltelijk toch) zielsverwanten te vinden... :))

Heb de smaak te pakken en wil jullie dit niet onthouden:
-Alva Noto + Ryuichi Sakamoto
-Olafur Arnalds (hier was ik live bij, een paar weken geleden!)
-nog Thomas Newman

http://cache2.hyves-static.net/images/smilies/default/smiley_loveyou.gif

om ff terug on topic te komen, bij mij staat het geluid altijd af, en ik heb dus het filmpje bekeken zonder geluid. En ik ben het eens met fluiten dat dit echt wel mooi beeldmateriaal is. Net zoals ik best kan genieten van synchroon zwemmen, kunstschaatsen etc... Of dit nou op de tonen van rachmaninov, wim mertens, Beenie man of abba is, intresseert me niet echt. Je hebt kunstvormen waar muziek, beeld en verhaal een symbiose dienen te vormen, zoals ballet, opera ... en ( zonder muziek dan) strips, maar da's volgnes mij hier niet het geval.

Iemand fan van Nathan Fake?

Wat is er eigenlijk te zien in dat filmpje ? :rolleyes:
Ik kan het niet zien, geen toegang tot de site. :D

En muzikanten die muziek maken enkel voor zichzelf doen aan navelstaarderij, en produceren zelden iets hoorbaars.
Goede muziekanten maken muziek voor zichzelf, maar ook en vooral voor hun publiek, en met respect voor dat publiek.
Marketeers die groepjes samenstellen en radiodeuntjes (lees 'eenheidsworst' of 'drek') produceren, die doen aan entertainment, en ja, jammer genoeg loopt het grootste deel van het muziek consumerend (jonge ? ) volk daar met gesloten ogen en oren in.

That's my two cents. 8)

Dat hangt af van de artiest zijn smaak ;)

Correct. Een publiek is belangrijk voor een artiest. Het is dansen op een slappe koord natuurlijk. Maar aan de hele andere kant van het spectrum (aan het andere uiterste dus van marketeers die groepjes samenstellen) heb je lui die op hun kamertje iets maken dat ze zelf geweldig vinden maar waar niemand anders iets aan heeft. Die doen me denken aan een junk die zijn muur paars verfde en dan ging klagen dat niemand 'zijn kunst' begreep. Het is pas kunst als ook anderen 'geraakt' worden door wat je doet.

two cents etc...

Dat vind ik dit nogal over-de-kam-scheerderij.
Bijna -en ik zeg voor de zekerheid BIJNA- alsof je gaat beweren dat alle Marokkanen crimineel zijn.
Dat zijn beide nogal grove veralgemeniseringen.
Daarbij wil ik nog even aanstippen dat simpelweg bijna ALLE grote muzikanten/artiesten ooit zijn begonnen op hun zolderkamertje, in hun eentje, voor zichzelf...
Het ligt alleen aan de luisteraar of hij bereid is om iets groots/moois te willen of durven horen in zoiets onbekends...
En je bedoelt natuurlijk LUISTERbaars, maar dat ligt dan nog steeds eerder aan jou, aan wat je gewend bent...


Definieer 'goede muzikanten'...
Is dat voor jou vooral iemand die heel goed zn instrument beheerst?
Of iemand die op welke manier en met welk instrument dan ook zn emoties tot uiting brengt?
En even voor de duidelijkheid: ik ben er niet op tegen dat iemand zn muziek/entertainment door anderen gewaardeerd wordt.
Maar dat 'vooral voor hun publiek' is in mijn optiek per definitie juist iets wat er bij het componeren/creëren voor zorgt dat de ontwikkeling stopt en juist tot navelstaarderij kan leiden.
Dan krijg je artiesten als Sting of Phil Collins... :(

Pak dit aub niet op als een persoonlijke aanval, zo bedoel ik dit helemaal niet.
Het is alleen voor mij een zeer vaak gehoorde visie, waar ik het dus niet mee eens ben.
Door er tegenin te gaan, hoop ik dat er mensen zijn die zich wat verder van de gebaande wegen durven te gaan begeven...

Ook dat is dus weer n kwestie van wat je gewend bent.
Jij bent niet degene die bepaalt of anderen er wat aan hebben...
Net zoals ik niet bepaal of dat juist wél zo is.
Alleen wil ik zeggen dat er meer valt te halen dan heel veel mensen schijnen te denken...
Alle artiesten die bekend(er) zijn, zijn hoogstwaarschijnlijk op hun zolderkamertje of in hun garage begonnen!
En toen waren ze misschien nog niet meteen heel goed, maar dat talent viel wel al eerder te ontdekken dan dat hun platen in de winkels lagen!


Ik heb dan ook een hekel aan het woord 'kunst'!
Alsof alles wat goed is ook meteen kunst moet zijn...
Vaak leid die instelling -in mijn optiek- juist tot artyfarty interessantdoenerij.
Dan krijg je -en dan praat ik over dat uiterste zolderkamertjesspectrum- artiesten die 'nieuwe' grenzen willen overschrijden, maar dat doen met gepriegel waar eerst een 'verhaal' over verteld moet worden voordat er wat van te snappen valt.
Ik heb helaas al een heel aantal artiesten in die val zien trappen.
De 'kunst'-status is blijkbaar een heel verleidelijke val...
Kunst... een afgeleide van kunstmatig, betekenend net alsof en niet echt...

Ook hier weer: geen persoonlijke aanval, maar mijn visie op een mening die ik maar al te vaak tegenkom...

Ah ja:


Mee eens! :D

Ok, vat dit ook niet op als een persoonlijke aanval.

Maar ik vind ten eerste dat jij meer aan veralgemening doet dan ik, (Voor de meeste mensen…) en ook nogal neerbuigend (Dat is geen schande…, maar…)
En ten tweede klinkt jouw betoog nogal als dat van veel jonge, zichzelf alternatief vindende, mensen. Die zijn meestal niet zo ruimdenkend als ze zelf wel denken dat ze zijn, integendeel, getuige uw icoon naast Sting en Phil Collins. Precies of mensen die dat wel goed vinden, zijn minderwaardig. Zichzelf alternatief vindende mensen hebben zogezegd de enige waarheid in pacht, en alles wat niet in dat kraam past (of wat niet in de linkse bijbels verschenen is), dat is per definitie verkeerd.
Ik ken mensen die oprecht geraakt worden door Sting of Collins, zelfs ik vind die niet altijd slecht, maar blijkbaar zijn mensen die door Sting of Collins geraakt worden volgens jou dus mensen die moeten heropgevoed worden in het luisteren naar muziek. Of die ‘op het juiste spoor gezet moeten worden’. Dat klinkt bijna als verplichte heropvoeding…

Muziek heeft alles te maken met overbrengen van emotie, voor mij. Dat zijn goeie muziekanten. Iemand die dus muziek maakt voor zichzelf, is in mijn opinie verkeerd bezig.
En dan heb ik het niet over iemand die in zijn kamertje wat zit aan te modderen. Dan heb ik het weldegelijk over iemand die alleen aan zichzelf denkt. (Die zal maar een slechte smaakt hebben, surya… ;) )


Verder ga ik er niet meer op in gaan. Dit is een discussie voor op café, aan de toog.
In real life bedoel ik dus. Fora of chatrooms zijn te oppervlakkig om het over zoiets te hebben. Dingen die op fora geschreven worden, komen veel harder over dan de bedoeling is.
En nee, nu heb ik het niet over ‘smaken verschillen’. Dat is ook wel zo, natuurlijk, maar dat heeft in dit geval niks met de discussie te maken.

The end. :)

Nog eens : dit is gewoon één van mijn vele meningen over de dingen, en zoals je weet ‘opinions are like… everybody has one’ ;) en het is dus zeker niks persoonlijks. 8)
En aangezien ik dit op 't werk typ, heb ik niet de tijd van de helft te typen van wat ik zou willen, en is't natuurlijk ook van de hak op de tak. :P

8)

Mijn vorige post is nog net voor de jouwe gesprongen.

@ spock:
Ik snap wat je bedoelt hoor, en ik wil er hier ook geen vijandige sfeer laten ontstaan!

Mijn ruimdenkendheid kan zich alleen bewijzen door je alle muziekstijlen te laten horen die ik mooi vind, en dan zijn we voorlopig nog niet klaar...
(Misschien toch eens tijd voor die muziek-thread?) :)
Ik merk alleen vaak dat men (veralgemenisering, ja) mij niet snapt qua muziek.
En ik zou mij niet 'alternatief' noemen, maar n eenling.
De waarheid heb ik niet in pacht, maar ik weet uit ervaring dat er meer te halen en beleven valt, dan wat -jawel- de meeste mensen doen of durven.
Daar volgt dan uit dat ik heel graag mensen wil doen inzien dat het wel degelijk mogelijk is om nóg meer van muziek te genieten dan dat ze nu al doen. (Ik heb zo'n twaalf jaar in een 'alternatieve' platenzaak gewerkt, dus mijn missionarisinstelling zal niet zomaar verdwijnen! ;))
Dat dat neerbuigend kan overkomen snap ik, maar ik bedoel het niet zo.
Alleen is het bijna niet mogelijk (denk ik) om het op n andere manier te brengen. Als je tegen de stroom in zwemt, zal de stroom dat ook als lastig ervaren... Zoiets.

Dat mensen zich minderwaardig moeten voelen als ze Sting of Phil Collins leuk vinden is niet wat wil zeggen.
Ik vind dat wel degelijk verschrikkelijke muziek (vandaar dat icoontje, dat slaat dus op wat ik van de muziek vind, niet op hun publiek), precies gemaakt om zoveel mogelijk mensen te plezieren! Maar dat mag allemaal.
Ik vind ze een prachtvoorbeeld van wat vaak als heel goede en grootschalig geaccepteerde muziek wordt beschouwd, terwijl ik in hun muziek hoor dat het allemaal een beetje geacteerd is...
En ik hoop vurig dat al hun luisteraars eens wat verder gaan luisteren dan hun eeuwige helden... Sorry!
De mens is over t algemeen een behoudende soort, hè.

Ook moet je niet verwarren wat ik van muziek/muzikanten vind, met hun publiek.
Mijn commentaar richt ik over t algemeen op muziek/muzikanten, alleen voelt hun publiek zich dan ook vaak aangesproken.
(Of ik dat altijd weet over te brengen of zelfs consequent doe, zit ik me nu even af te vragen... Ik hoop t wel.)

Hoe dan ook, het komt allemaal inderdaad harder over door het op te schrijven, maar ik zit hier niet met een boos gezicht te typen, hoor! :)

Even goede vrienden! (y)

Die remix vind ik echt ontzettend platte meuk!
Het origineel en deze remix vind ik alvast n pak beter!

Zogezegd? Maar neen, ze hebben gelijk :P

Ik moet daarbij even vermelden dat ik mezelf niet alternatief vindt, ik weet dat ik het ben, omdat, telkens als ik mensen leer kennen, ze vrij vlug opmerken 'jij bent raar'. Raar = niet de standaard = alternatief. Niet Subru alternatief met versleten boeken en lang haar, maar echt alternatief dus :P

Heh! :D

DIT is pas een WAAAUUUWWW moment!
Ook wel weer slappe hap muziek (vind ik), maar dat doet er even niet toe...

Dat is gewoon een freak. Geen ruggengraat volgens mij. :D

Definieer 'alternatief'? volgens de Vandale - anders dan de massa - dus is stubru die periode al voorbij en is ondertussen een mode geworden. (Het is de grootste jongere radio van België voor het ogenblik).

Maar dat je 'raar' bent daar geef ik je 100% gelijk in. :P

Mi-jah, Surya, anderen : niks persoonlijks !

Allee dan :

1) ik ben bijna 100 % zeker dat Sting en Collins niet acteren. Dat ze het menen. En er zijn mensen die daardoor geraakt worden, door die muziek. Dat is nu eenmaal zo. Leg je daarbij neer. ;)

2) jij wil van andere mensen iets wat je zelf ook niet doet : nl openstaan voor andere muziek. Jij vind Sting vreselijk, zeg je, zonder mogelijkheid tot bijsturen van die mening, en dat is je goed recht, maar dan moet je er ook tegen kunnen dat anderen jouw muziek vreselijk vinden, en dan moet je stoppen met de verongelijkte missionaris uit te hangen die anderen tot de ene ware muziek (volgens jou) wil bekeren. Je zal een veel rustiger gemoed hebben.

3) damn, ik kan dat filmpje ook weer niet openen. :(

4) de vrouwen hier op het werk vinden mij ook ne raren. Tja, dat is dan maar zo. ;)

5) ik heb het opgegeven van mensen bijvoorbeeld te proberen ervan te overtuigen dat er meer strips bestaan dan die die ze dagelijks in de krant zien, of die in Blokken aan bod komen. Ik lees strips, ik ben ne raren, tja.
Zo heb ik het al lang opgeven van striplezers ervan te proberen overtuigen dat de beste fantasy en scifi in comics gevonden wordt, bijvoorbeeld. Vroeger moest ik niet-striplezers al overtuigen, als ik nu binnen de striplezers ook nog mensen moet overtuigen van andere strips (nl comics), dan wordt het me een beetje teveel.
Euh, waarom zeg ik dit ? ik hoopte ergens een analogie te vinden met de discussie over muziek, maar de samenhang is me niet meer duidelijk. Tja, ik steek het op de warmte… en het vele werk. :p
missch had ik gewoon zin in een rant.
of missch wil ik duidelijk maken dat IK vind dat comics de beste strips zijn en dat IK vind dat die die geen comics lezen een hele hoop goeds missen, maar dat ik reeds enige tijd heb ingezien dat hetgeen IK vind niet door iedereen ook zo wordt gevonden, en dat ik me daar bij heb neer te leggen. (hint hint) (en ja, vroeger las ik alle europese strips ook, maar daar ben ik mee gestopt)

6) van een onsamenhangende post gesproken… (de mijne, bedoel ik, deze hier)

7) STU BRU is main stream, niet alternatief

8 ) waarom mag links zich ongestraft progressief blijven noemen, terwijl de ideeen van de SP.A zo 19de eeuws zijn, en de partij bestaat uit salon socialisten ? (wat dit hier terzake doet is me al helemaal niet duidelijk, maar alla, het staat er) :D


9) allemaal even goeie vrienden ! en nu kom ik er verder niet meer op terug (ik zweer het ;) )

end rant. 8)

Terwijl ik bovenstaande post (tussen het werk door) aan het lezen was, is deze dus 4 keer aangepast... Nu kan ik dus opnieuw beginnen... :D :D

Ik kan trouwens de eerste solo-albums van Phil Collins best appreciëren. :)

Wacht ik zal 'm nog eens aanpassen. :D
Ik doe dat omdat ge zo toch zou weten wat gedaan altijd ;)
en ook wel omdat ik die tussen het werk door typ, dus dat gaat vlug, en dan moet al iets worden aangepast. (en daardoor is-t-ie ook natuurlijk onsamenhangend :D ).

edit : nog twee keer aangepast ! :D
deze hier één keer. 8)

Ik vermoed dat ik 't heb over de StuBru van mijnen jongen tijd, toen Nirvana nog groundbreaking was en zo. Toen luisterden alle zelfverklaarde alternos (langharig tuig, kickers aan hun poten en versleten, spannende jeans) naar StuBru, omdat dat hun muziek en hun zender was. Ik wordt oud :(

-steekt hand op-

Ik wil een lans breken voor Duyster op StuBru, op zondagavond tussen 10 en middernacht. Met de radiogodin Ayco Duyster. 8)

ik heb het niet over mezelf ;) ik heb het over het feit dat veel mensen nu eenmaal jouw muziek niet graag zullen horen, en ik geef de goede raad ;) van je daar niet teveel meer van aan te trekken. 8)

euh : niet gequote maar je weet wel waarover ik het heb. :D

en verder : ik ga een strippie lezen.

euh nee, tjuu, ik zit op 't werk. ik ga nog wat werken dus... ;(

Dat Duyster zegt me nog niets, maar hun top 100 staat toch al veel goeds in!
Ik ken nog lang niet alles, maar deze behoren alvast tot mijn favorieten:
1/3/4/11/17/19/20/22!!/29/31/34/40/46 (alleen titeltrack)/51/55!!/63/81/95!/100!
Verder staat er nogal wat in waar ik eens dieper in moet duiken.
En ik vind de lijst redelijk begrensd, bijna allemaal in de gitaarhoek.

Elk laat avond programma zijn subgenre, I guess.

Vroeger luisterde ik zeer graag naar Puls en Krapuul Delux. Daar kon je nog wat boeiends leren kennen. Nu hebben ze Select, maar da's toch minder opwindend hoor. Of ligt dat aan mij?

Ik ken daar (zo goed als) niks van... :rolleyes:

Ik stel hier al vast dat deze lijst zeer breed gaat. Van the Velvet Underground (45 jaar oud) over My blody Valentine en Jeff Buckley (15-20 jaar oud) tot recente bands als Sigur Ros en 65daysofstatic. Knap programma ! (soms besef ik dat ik te weinig tijd maar voor dergelijke programma's)

Persoonlijk vind ik mezelf ook "alternatief" qua muzieksmaak: Ik luister naar Beethoven, Chopin en Liszt, naar Bartok, Ligeti, Glass en Stockhausen, naar The Beatles, Deep Purple en Pink Floyd, naar Bruce Springsteen en U2, naar Kraftwerk, naar Sisters of Mercy en Anne Clark, naar Muse, Evanescence en Metallica, naar Chemical Brothers en zelfs naar Richie Hawtin, allemaal afhankelijk van het moment, de mood I'm in en de omstandigheden (auto, stripje lezen, werken). Weinig mensen begrijpen hoe dat kan, zo'n diverse smaak. Voor hen ben ik ook alteratief.

Het is hier al vermeld: alles draait om emotie overbrengen, en als dat lukt, dan kan ik heel veel goed vinden.

Net zoals Woelfie heb ik een ruime smaak. Wat ik beluister, hangt af van mijn gemoed.
Ik ben een Slayer-fan die naar Wagner luistert, ik luister naar de Beatles en schakel over op Massive Attack, ik luister naar oude Deltablues en vervolgens naar The National. Het enige wat ik écht niet kan verdragen is van dat hakker-gedoe, zo van die snelle house met een zware beat. En free jazz.

Zonder olie op het vuur te willen gieten: de Beatles was een van de meest commerciële groepen ooit, maar kijk eens wat een prachtige liedjes ze gemaakt hebben. Hetzelfde met Michael Jackson, Springsteen, Pink Floyd, ... (al zou je dat van die laatste nu niet zeggen). Daar kan Lady Gaga nog een ... aan zuigen.
Dus, als goe klinkt is't goe, als 't slecht is, blijft er van af. Hetzelfde als met TV, boeken, strips, ... Er zijn nog meer dan genoeg goeie dingen in't leven om van te genieten zonder je te hoeven op te winden over van alles en nog wat.

Pff, 'k word week in mijn ouwe dagen.

Chris en woelfie, wij zitten alvast behoorlijk op één lijn! :))

Ja en neen. In hun Sgt Pepper en Magical Mystery Tour periode hebben ze schitterend vernieuwende dingen gedaan die helemaal niet commercieel waren. Ze waren toen gewoon al zo populair dat ze er mee weg raakten.

Zelf kan ik ook best de Beatles verdragen (vooral bovengenoemde albums), ik beschouw Massive Attack als mijn meest commerciele lieveling en heb verder een voorkeur voor harde, donkere electronische genres. Het hardere werk van de D&B, breaks en dubstep, maar ook leftfield stuff zoals het niet trance werk van Nathan Fake en Fortdax. Verder kan ik lekker uit de bol gaan op snoeiharde breakcore (Venetian Snares kan ZO goed zijn!) en sommige filmmuziek is echt schitterend (Solaris!)

Inderdaad, maar ook omdat zij én hun publiek aan dezelfde dope zaten ;)
Deze platen waren wel niet (meer) bewust gefabriceerd om te verkopen. De eerste platen wel, heb ik de indruk. Maar zoals ik al zei, als dat fijne liedekens oplevert, heb ik daar echt geen problemen mee.

Al heb ik wel de indruk dat toen 'commerciële' muziek en 'goede' muziek meer hand in hand gingen dan nu. Als je naar arrangementen kijkt van liedjes uit de jaren zestig en zeventig, zie je wel dat er meer 'complexere' dingen in de hitparade stonden dan nu (ritmeveranderingen, wijzigingen in toonaard, moeilijke ritmes tout court (Money van Pink Floyd staat in 7/8! (behalve de solo's))

AL moet ik ootmoedig toegeven dat ik me vroeger (pff, ik word echt een ouwe zak) wel schuldig heb gemaakt aan 'Studio-Brussel-muzieksnobisme'...
Als het zachter was dan Rage against the machine, vond ik er niks meer aan. Tot Rage dan te 'populair' (want ze speelden voor volle zalen!) ging worden en ik andere klanken ging opzoeken.
Gelukkig weet ik nu wel beter.

Minskov Luna (of hoe ze ook noemen) hadden niet zo heel lang geleden ook een nummer met 7/8.

ja, maar Mintskov vind je niet terug in de hitparade hé. Ik zeg niet dat er zo geen nummers meer gemaakt worden. De moderne nummers zijn gewoon eenvoudiger qua opbouw (bijna altijd 4/4).

Is dan niet om dat het grootste deel van de moderne songs veelal synthesizers en andere apparatuur gebruiken waar 4/4 als een standaard ingesteld staat?

En ook dat er veel muzikanten zijn bijgekomen die mede daardoor geen noot muziek kunnen lezen?

Ik heb eens een interview gelezen van een of andere lounge muzikant die alles maakt alleen met drumcomputers, samplers en keyboards. En toegeeft dat hij totaal geen muziekschool achtergrond heeft. En volgens hem ook nooit zal nodig hebben

Ik denk dat die drumcomputers standaard op 4/4 staan omdat dat 't makkelijkste is voor de meeste muziekanten, omdat dat de muziek is die ze maken. Ze maken die niet omdat die drumcomputer daar op staat, maar omdat dat de muziek is die ze willen maken. Vermoeddelijk omdat dat de muziek is waar de meeste mensen mee zijn opgegroeid. Zelf heb ik ook nog nooit iets gemaakt dat geen 4/4 is, alhoewel ik wel vaak probeer die maakt niet te strak te benadrukken door geen standaard 4/4 of 2-step beatjes te programmeren.

mmm, hoe dat komt weet ik niet. 4/4 is gewoon een heel natuurlijk ritme, het volgt meestal de hartslag, vandaar misschien.


Maar er zijn veel muzikanten die geen noten kunnen lezen of nooit scholing gehad hebben hoor. Zie Jimi Hendrix...

Dat er veel muzikanten geen noten kunnen lezen komt denk ik net door de populariteit van muziek. Niet iedereen vindt dat nodig. Voor gitaar, maar ook voor andere instrumenten, bestaan er ook tablaturen. Daarin wordt aangeduid op welke fret van de gitaarnek je de snaar moet indrukken. Geen noten meer nodig dus.

Persoonlijk speel ik ook veel op het gehoor hoor, ook al volg ik academie (en moet ik dus partituren lezen).

En als je veel talent hebt, tja, misschien heb je dat allemaal niet nodig. De vroege bluesmuzikanten konden ook geen noten lezen. Of lezen tout court.
Jazzgasten, da's iets anders, maar dan nog...

Voor liefhebbers van Pink Floyd, Massive Attack, Télépopmusik...
En nog een.
En n instrumentaal nummer. :)