SOS S1ngle: Ze blijven goed die dames. En sommige van de grappen zijn zeer goed, spijtig genoeg zijn het er niet genoeg om er een echte topper van te maken, maar toch heel onderhoudend.

De Glazen degens - 2: Beter dan het eerste deel, maar toch nog wat te traag. Benieuwd weliswaar hoe het verder gaat lopen.

De wandelaar: Taniguchi en Kusumi in een wel heel apart verhaal. Zoals de titel al aangeeft hebben ze het over het wandelen, niet meer en niet minder. Nostalgie? Zeker en vast. Geen indrukwekkend album, gewoon eentje om te genieten maar vooral voor de fans van Taniguchi.

Fraternity: Een ietwat apart verhaal van Diaz Canales en Munuera. Een stadje zonder economie, op de rand van de afgrond, een stille jongen, rare ogen in het bos. Ingrediënten genoeg, maar geen hoogvlieger. Hoop dat het in het 2de deel allemaal afgerond wordt en mijn niet zo positief gevoel toch geen gelijk krijgt.

Het scheve kind: situeert zich na de gebeurtenissen in Brüsel. De duistere steden reeks blijft een grafisch hoogstandje. Ook zeer vindingrijk in het iets zeer eenvoudig volledig uit te werken tot een schitterend scifi verhaal!

Ikigami 2: Tja, ik heb 't gevoel dat de auteur nu al is uitverteld. Hij kan uiteraard nog eindeloos doorgaan met losstaande verhaaltjes over Jan met de pet die een ikigami krijgt en dan pas beseft hoe waardevol het leven is, maar de auteur doet er niets bijzonders mee. Ik denk niet dat ik het vervolg nog koop, ik twijfelde al bij dit deel.

Buitenaards: de aliens die dit album hebben gemaakt zijn sick en twisted :) Amusant, maar niet meer dan dat.

Reign 1: degelijke actiethriller

Blauwe pillen: sterk!

Volledig mee eens! Een van die boeken die men gerust standaard in een (school)bibliotheek zou mogen steken!

Blauw is een warme kleur: waw, echt goed, deze, dikke aanrader!

surya zit blijkbaar net als picasso in zijn blauwe periode: eerst blauwe pillen, dan blauw is een warme kleur

nog een aanrader:

blauwe rook

It happens to be my favorite colour :)

Maar ja, het is gewoon de populairste kleur (33% kiest blauw, 25% kiest rood, de 2de populairste kleur)

En daarna op naar de smurfen?

Erm.... nah :)

8)

Gisteren gelezen :

Vincent van Gogh
Interessant om te lezen

SOS Geluk: ik begrijp waarom het redelijk hoog scoort, een mooie zedenfabel.

Drie wensen : Goede fantasy, recycleert enkele klassieke figuren in een originele nieuwe rol. Grafisch een waar festijn.

Mouse Guard: Fall 1152: Ik weet het nog niet. Het is nu toch al enkele dagen geleden dat ik dit gelezen heb en toch kan ik je niet zeggen of het een 'must buy' is. Het is niet slecht maar ik had veel meer verwacht... te veel goede kritieken gelezen, misschien?

De Cyclus van Cyann :Ik moet waarschijnlijk een van de weinige zijn die dit niet een 8.44 waard vind als reeks. Een 7 past veel beter bij mijn indrukken. Het is vooral dat 3de album dat de reeks hardhandig de nek strikt. En oh ja 't is dat de reeks opzich al wat ouder is (de eerste 2 albums dan toch wel), maar zo van die rare woordenschat enzo dat is anno 201x zo passé. Meer hierover in een latere recensie.

Mijn opmerkingen niet gelezen zeker? Zeer leuke, sfeervolle tekeningen, zwak, clichematig verhaal, zwakke uitwerking.

Neen niet gelezen... ;(

Nou ja ik ga toch geen vervolg delen kopen.

Dat was ook mijn conclusie

Nee, ik heb het ook een 7, een 6.5 en een 5.5 gequoteerd. Het eerste album vond ik vrij goed, maar nr. 2 en zeker 3 al veel minder. De tekeningen blijven top, maar Bourgeon kan beter verhalen maken dan dit.

Ik zou ze moeten herlezen (zoals zoveel), 't is VEEL te lang geleden dat ik ze gelezen heb!

Ralph Azham 1: tja, dit slaat alweer op niets, en de humor van Trondheim zal het voor mij blijkbaar nooit doen. Ik vind hier dus niets aan.

Ah, ik ben de enige niet. Ik durfde er al niet meer over beginnen, iedereen keek me altijd vol medelijden/ongeloof/boos (*) aan als ik erover begon... Maar ik begrijp dus ook niet wat de meesten aan Trondheim vinden.

ps: het boekje waar jij het over hebt, las ik niet, voor alle duidelijkheid. En het zal er dus niet van komen.


(*) kies zelf maar

van trondheim vind ik de meeste kobijn-albums wel geslaagd, maar van heel het donjon-gebeuren zijn er maar een paar die me konden boeien

Cixi van Troy 1: degelijk, niet bijzonder.

Lanfeust Odyssey 1, 2: OK, maar niet de beste albums van Lanfeust. Het hele Cixi die niet Cixi is hadden ze wel voor deel 1 mogen uitleggen, niet pas in deel 2!

Trollen van Troy 9, 10: Amusant 2-luik

Trollen van Troy 11: Een zwakker album

Geo 1: OK album, niet bijzonder

Bij mij is het net omgekeerd. Donjon vind ik wel aardig (al ben ik ook gestopt met die te kopen). De twee Kobijn albums die ik tot nu toe gelezen heb waren echt zonde van het papier waarop ze gedrukt waren. Ralph Azham viel ook wel mee.

Ik vond Ralph Azam een van zijn betere van de afgelopen jaren. Met Donjon was ik gestopt na enkele albums. De fut was eruit...

Duisternis van Bec , wel goed ... doet me beetje aan Thorgal denken.

Het eerste boek van Vreemde liefde: ik hou wel het Koude Oorlogsfeertje en ik ga dit weekend graag het tweede deel lezen. Deze reeks staat trouwens ter aanbieding bij Uitgeverij Silvester.

Daytripper : Velen vinden dit goed maar ik heb het in 7 keer uitgelezen... dat zegt genoeg.

Over de grenzen van de tijd: blijft een klassieker van formaat!

ik had ergens opgevangen dat deze reeks wordt stopgezet, dus ik weet niet of het verhaal is afgewerkt. Als dat het geval is, is het wel een aanbieding met weerhaken!

Als ik me niet vergis, dan was de reeks gepland als 12 delen van 32 blz, maar uiteindelijk zijn ook in het Frans de verschenen delen in 2 delen uitgebracht met 68 en 99 blz. Het min of meer afgerond tweeluik kan dus ook zo gelezen worden (maar dat verklaart ook waarom er op het einde verhaaltechnisch iets schort aan het album).

Spoon & White 3 Pah Ran Ohja: zeer gemiddelde reeks, gestopt met vertalingen in het Nederlands, wordt voortgezet in het Frans, humor is niet altijd van de bovenste plank, maar omdat ik twee keer hardop heb moeten lachen toch met de hakken over de sloot

Ogergod 1: doorsnee SF, geen grand cry Jodo. Het verhaal kabbelt gewoon gestaag verder, geen hoogtepunten te bespeuren, en het einde is nogal vaag. Jammer

Volledig mee eens. Had er meer van verwacht...

Je vond het zodanig goed, dat je er zolang mogelijk wou over doen ?

;)

Zou ik wel willen maar dat was het niet... :P

Wat was er aan de hand in jouw ervaring?

Het is gewoon al die eindes, het niet samenhangend verhaal dat geen echte richting uitgaat.... saai en niet verslavend genoeg.

Saving Human Being: Ondanks dat het verhaal vandaag enkel in het Frans beschikbaar is in onze contreien, moet je dit toch gelezen hebben. Een robot met een missie probeert een man te helpen te overleven, slaagt daar niet echt in en enpassent leert hij een vrouw en haar kind kennen en helpt hen te overleven.

Cixi van Troy: best wel te pruimen spin-off van de Lanfeust-verhalen. Oorspronkelijk als tweeluik aangekondigd, nu als 3-luik aangegeven. Hopelijk blijft het daarbij of ik vrees dat een en ander ineen zal zakken als een pudding.

De Onnoembaren - nul-cyclus: eerste kennismaking met de Onnoembaren. En het is bevallen, hoewel ik vermoed/verwacht (na wat ik er al van gelezen heb) dat de andere cyclussen beter zullen zijn. Humor en actie zijn de 2 sleutelwoorden en de auteurs slagen er in om er een goede combinatie van te maken. Het boek deed me wel regelmatig denken aan de reeks Sammy.

Eerlijke lui 1: good stuff!

De 4 beschikbare delen van thomas Silane - uit het stemmentotaal op StripInfo kunnen we afleiden dat de meesten deze reeks ten zeerste waarderen ... en terecht. De scenaristen, Patrice Buendia en Philippe Chanoinat slagen erin steeds een boeiend verhaal in elkaar te knutselen, jammer dat tekenaar Yves Lécossois na drie delen afhaakt, de nieuwe tekenaar Roberto Zaghi doet het ook goed maar is toch iets minder.
In het Frans is men al twee delen verder, hopelijk wacht Daedalus niet te lang om die te vertalen.

Zowel Thorgal 33 als Wolvin 1 gelezen. Hmmm...
De eerste keer dat ik de boekjes las, vielen me vooral de fouten op, zowel fouten in scenario als in de vertaling, de ongeloofwaardigheden, en de crappy dialogen bij momenten. Veel verhaal is er ook niet, behalve die paar laatste bladzijden in Wolvin 1.

De tweede keer dat ik ze las, heb ik mijn verstand op nul gezet, en heb ik me ten zeerste geamuseerd met deze twee boekjes.

Even dacht ik, nadat ik ze de eerste keer las, dat nu ook mijn laatste stripreeks die ik bijhou uit jeugdsentiment, om zeep was geholpen, maar ah, ik heb er plezier aan beleefd.

Op het publieksinterview in Antwerpen ( 11/11/11) poneerden Rozinski en de scenaristen, Sente en Yann dat ze er uitermate zorg voor dragen dat alles klopt.

Niet genoeg zorg, dan blijkbaar. ;)

Ah, ze maken het zichzelf graag makkelijk, de frans/belgische scenaristen van mainstream strips (in het algemeen, dus niet alleen die van de Thorgalverse).

Meer ga ik er niet over schrijven, anders moet ik spoilers posten, en dat doe ik niet graag.

Laat ik het erop houden, dat ik ondanks de dingen die me zwaar tegenvielen in beide strips, toch genoeg plezier heb beleefd aan deze twee strips. :D

Hollywood Jan: Good stuff! Knap hoe Arnold, Sly en Russ in beeld worden gebracht ook!

Was erg goed, ja! De korte dialoog met Sly over Vietnam heeft me hardop doen lachen.

Een stralende hemel: Alweer een uitstekende Taniguchi!

Bone 9: slot van het Bone-verhaal. Boeiend en entertainend! Dit laatste deel heeft geen moment verveeld en ik ben echt blij dat ik de serie in huis heb.
'k Twijfel wel over de nieuwe delen 'Rose' en 'Sterke verhalen'. Iemand die 'Rose' al gelezen heeft? En de bevindingen?

Die Rose ga ik deze week proberen te lezen.

Het probleem met "Rose" is dat het een hele stijlbreuk ik met de reguliere Bone reeks, maar qua verhaal sluit het naadloos aan (als prequel dan). Eigenlijk moet je dit verhaal lezen op het moment dat het chronologisch is uitgebracht (rond Bone issue 40, zowat gelijk met begin van INT 7), dan is het een verrijking voor het hele verhaal.

Slechts één 7 als stem vind ik persoonlijk te weinig. Een 8 voor de hele reeks is het zeker waard.
maar ik heb de losse issues en moet die eens apart doornemen om ze te quoteren

Thorgal 33: Goed, maar overbodig album. Er gebeurt eigenlijk niet veel in dat een invloed heeft op the bigger picture.

Ha, nu weet ik dat David Croonenberg een fan is van Jommeke. Waarom?
De Fwietmachine, daarom.

Filiberke en flip kruipen in een teletransportsysteem, maar er gaat iets mis. Flip krijgt Filiberkes haar, Filiberke krijgt Flips pluimen.

Nu nog ergens een vlieg erbij ...

Lol!

Wolvin 1: aardig, maar niet bijzonder. Wel slagen de auteurs er beiden in de Thorgal feel heel goed te bewaren. De titel van het album vindt ik wat lullig, Raissa heeft volgens mij een veel kleinere invloed op het verhaal voor de volgende albums dan Azzalepston. Misschien was dat dus een betere titel geweest.

XIII 20: nieuw duo en 't is een aardige start. Sente zet een nieuw plot op poten en doet dat op typische XIII manier. Als is het nog niet duidelijk waar hij heen wil. Degelijk. De tekeningen van Jigounov zijn uitstekend. Ze zijn gedetailleerder en verzorgder dan die van Vance in de laatste albums, maar vooral gevarieerder met vooral driekwart aanzichten van personen, waar Vance blijkbaar enkel nog vooraanzichten en zijaanzichten tekende. Hij slaagt er echter wonderwel in om typische Vance koppen te tekenen, en alle personages zijn uistekend herkenbaar. Moeiteloze overgang. De inkleuring van Marquebreucq is in de lijn van wat Petra deed, maar dan geupdate naar de huidige standaarden met meer kleurschakkeringen en een tikje meer pigment. Knap werk dus, maar al bij al geen echte hoogvlieger. Gewoon vakwerk.

Ik heb bij de eerste 14 delen ook nooit geweten waar het eigenlijk naar toe ging.
Daarom ook afgehaakt na 14 delen.
Deel 18 was dan weer wel een voltreffer, maar dat kwam m.i. meer door de betere kwaliteit van tekeningen. Dus dan maar weer de rest ingehaald. Met wisselend gevoel.

Tussen deel 12 en 18 it's dikke bagger

piratenvlag 1: zoals de reeksnaam al aangeeft is het een piratenstrip geworden, prachtig getekend, maar het is er soms zo over dat het net als krahn meer een parodie is geworden van een bepaald soort strips, dan dat het serieus is bedoeld.

vb alleen al de cover is een parodie op de covers van drakenbloed

het verhaal zou drie delen beslaan, dus het kan nog alle kanten op, serieuzer, nog meer over de top, ik ben alvast een fan

De eerste 5 heb ik kapotgelezen, delen 6-8 waren nog heel goed, maar daarna...
Ik ben gestopt bij deel 11, en dan nog, delen 9-11 niet direct nieuw gekocht maar gewacht tot ik ze tweedehands vond.

Ik herinner me deel 12 weer beter te vinden. Maar deel 8 had alles netjes moeten afronden.