Covertekst
Töhlk heeft een gouden plaat met inscriptie gevonden.
Moeizaam spelt hij de woorden...
- "Aan Töhlk, de geschiedkundige van Noïka, degene die mijn graf zal schenden..." ?! Töhlk? Dat ben ik... Hij ... hij heeft deze gebeurtenis voorzien?! Mijn naam? Mijn beroep.. mijn stad...!? Ongelooflijk!
- .. Verder ...
"Jij hebt mijn eerste wens vervuld door het op gang brengen van het proces dat mijn werk zal voltooien... Laat nu de engel en de maan zich om de rest bekommeren..."
Töhlk begrijpt er niets van.
Tien jaar later volgen de gebeurtenissen elkaar snel op: de inscriptie geeft zijn geheim prijs, de engel en de maan verschijnen op het toneel...